Umut denilen ulaþýlmazlýk
yer ile yeksan oldu gökyüzünde.
Emekledi yüzümde þekiller istemsizce.
Öfkelenip satýrlara vurmak istedim
bir yarýsý bin kere boðuldu yaþamýn.
Yargýlandý bütün piþmanlýklar
taziye günlerinde.
Ýçimi acýttý geride býrakýlan
telaþlý adýmlar
Yüreðimde büyüdü kara bir leke.
Islanan çocuklar kadýnlar .
Çaresizlik içinde babalar.
Bir ellerinde çanta
diðer ellerinde poþetleriyle
sorular sordular gözlerimin içinde.
Su dövdüm havanda
çözüm bulmak istedikçe..
Kimin için savaþmýþtý bunca insan
kimin için ölmüþtü pisi pisine.
Kimdi insaný insana kýrdýran..
Yaðmura küskün çorak bir toprak gibiyim.
Dudaklarýmý boðan bu çýðlýðý
bilmem daha ne kadar sustura bilirim..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.