Herkes Mi Doğru Sevmez
Düþtük mü? gene zahire,
Yaðmurun, dolunaysýz göðsüne.
Nil mi? çekildi de gözlere ,
Bu kadar mý? herkes kör bir vaziyette.
Nasýl bir rezillik,
Nasýl bir dil yutkunluk,
Herkes mi? doðru sevmez!
Çamur, neden kurumuyor tenlerde?
Hayýrdýr. Geldiðiniz yeri mi özlediniz?
Yoksa, daha uyanmadýnýz mý gaflet uykusundan?
Usul-edep-erkan bilmeden ,
Nasýl yaranýn bir tarafýna tuz olursunuz!?
Yaðmur temizlemiyor,
Kar eskisi gibi yeni, deðil!
Güneþ bir yakma çabasýnda,
Medet ummayýn.!
Herkes neden sevgisiz,
Bu kadar acýya, kaðýt kesiði atmak niye...
Neden! hep insanlar iyi olma çabasýnda deðil.
Oysa, bir gülü dalýnda sevseler,
Özellikle dikeniyle birlikte,
O zaman vakitler, ýþýðýn daha aydýnlýk olmasý için canla baþla durur elbet.
Yeter ki sevmeyi öðrenin,
Yeter ki hayal ettiðinizi, gerçeðe çevirme
Umuduyla yaþayýn.
O zmn göreceksiniz,
Sevginin;
Acýyla, Tatlýya yoðrulduðunu.
O zmn, size kimse demez
Biraz erkek olun,
Biraz edepli olun diye. (kadýnlar)
Sevin sevinin artýk.
Bu dünya namuzsusluk yapma yeri deðil.
##Peryasiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Ali DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.