Yine Başıma Buyruk Bir Gündeyim

Yine baþýma buyruk bir gündeyim
Herkes bir yandan üzerime çullanýyor
Ne yana gitsem bir bankýn üzerinden düþüyorum
Bana yer kalmýyor
Herkesten öte yerdeyim
Bulutlarýn cehennem misali yerindeyim
Sokak satýcýlarýna mi bulaþsam
Yoksa sahil de dolaþan insan tacirlerine mi
Yoksa kendi iç dünyamdaki kendimi mi boðsam
Ne bir tür kafadayim bilmiyorum
Her yere bir hücum galeyanýna geliyorum
Cümbür cemaat bütün hücrei alemim
Diken üstünde
Pencereler kýrýk
Duvarlarýn sývasý çürük
Sobanýn ateþi dýþarýya dönük
Oda duman altý
Kafam iyice kendini bozmuþ
Ne tutunabiliyorum ne de tutabiliyorum
Bütün kýyamet baþýma musallat
Ne kýbledeyim ne de kýblenin tersinde
Vuku bulmaz bu bendeki beden
Her vakit dengesiz
Ne aþk yaradý
Ne de aþk sofrasýnda tat alabildi
Yalnýzlýk aþýðýyým
Kimseler bu yüzden sevmez beni
Her cahil günün bedduasý gibiyim
Sabah akþam dilden dile dolaþmaktayým
Bazen kim olduðumu unutuyorum
Acaba bu ben ben miyim diye
Sonuçta görüyorum
Duyuyorum
Hissediyorum
Gülüyorum
Üzülüyorum
Ama en çok ta kýzgýnlýk var tepemde
Ne oluyor bu insanlara
Kabuðuma çekiliyorum
Gene yakamdan düþmüyorlar
Her halde ölmemi istiyorlar
Halbuki ben o kefareti çoktan ödedim
Dört yýl
Onaltý mevsim heba ettim
Aþk denilen kýymetsize
Þimdi nerededir bilirim ama
Umrumda deðil
Çünkü gözlerim artýk aðlamýyor
Unutkanlýkta baþ gösterdi.
Herkesin dediði gibi
Can cehennem olunca canana evsiz kaldý deriz.

##Peryasiz
Sosyal Medyada Paylaşın: