sen yazmak geçiyor içimden, hep sen
þubat bulutlarý dolmuþ odanýn içine
oysa çay demlemek istiyorum
gözlerinin yeþilinde
kar dolmadan kirpiklerin
çiseleyen yaðmurda
yakmak ateþi
ne güzel olurdu
sorunlarýn üstüne kapýyý örtmeden
güneþ ýþýðýnda görmek sevgini
takýlýp kalmadan þiir sözlere
gerçeðin elinden tutmak
tutar gibi kalemi
geleceði yazmak
en olasý düþlerden
sen desem sanki çýkýp geleceksin
odun sobasýnýn baþýndan
þaþkýn bakacaksýn rüyalarý býrakýp
belki yüzün kýzaracak
büyüklüðünden sevdanýn
gittikçe uzaklaþacak
az önce adým attýðýn yol
görünmez olacak tren..
16. 02. 2020 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.