KIŞ UYKUSU

Saç tellerimin arasýndaki koridorlarda dolaþýrken
Zihnimdeki konforu bozan bir tümör gibi
Ayaðýndan yataðýna asýlý duran yýllarýmý gördüm
Kimisi baðdaþ kurup oturmuþ
Kimisi ise geçmiþime merdiven kurmuþ
Aynaya yansýyan kýrýþýklýklarýmdan
Geçmiþ yýllarýmý seyrettim
Mermerden örülmüþ olmasýna raðmen
Delik deþik olmuþtu ruhum
Kafatasým zamaný sýzdýrýyordu
Latin çiçekleri gibi rengarenk ömrüm
Ziyan olup aktý ayaklarýmdan
Ta ki sisleri tarayan kambur bir melek
Ellerimden tutuncaya dek..

Duvarda bir sinek geziyor küçük adýmlarla
Ayaklarým tavana vuruyor
Daraðacýna asýlmýþ sanki ömrüm
Boynumu vurmuþ güneþ
Ölmeye cesaretim yok ama
Açýlýyor betondan bir kapak
Boy veriyor yaný baþýmda bir selvi
Ömrüm taþýnýyor aðýr aðýr raylar üzerinden
Az ilerdeyse genç bir kadýn mezarý
Dillere destan serveti yetmemiþ yaþatmaya
Öleceðiz hepimiz, gölgesiz kalacaðýz
Yattýðýmýz yere bir papatyayý tükürecek toprak
Kurbaðalar inleyecek geceleri
Yaðmur, kar ve birazcýk su
Sonsuza dek sürecek bu kýþ uykusu...


Sosyal Medyada Paylaşın: