- Olmamýþ bu resim, anlamsýz! Yýrtýyor gözleriyle Nil Nehrini, Ýçinde çizdiðim çizik çizik timsahlar! Kýrýlýyor benliðimde tüm renkli boyalar. Kapanýyor resim defterim, Demir bir kapý gibi, Dýþarýda kalýyor kurduðum hayallerim!
Çerez gibi biriktirip durdum, Ýlkokul birden sonra; Çubuk adamlar, çubuk kadýnlar. Tek kulaklarýný çizmedim hep. Öðretmeni duymasýnlar!
Tüm derslerim aldý da yol, Tek resim yaptý rötar! Büyüdüm, Renkler elime bulaþmadan.
Çiz deseler þimdi, öðretmenini keþke; Ellerini yapmadan! Aðzýna çizgi atmadan! Simsiyah bir kalemle! Bir kadýn çizerdim, Çubuktan!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Ünal TEKAĞAÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.