Rustik mýsralarýn satýr aralarýnda, /minicik elleriyle delercesini göðü, /baharlara dua eden, /küçük bir kýz çocuðu gördünüz mü hiç? Kývýr kývýr saçlarýndan, düþerken zemheri. Öyle sessiz, /öyle kýrýlgan bir hali resmettiniz mi hiç?
Namý can suyununun en bakiri /dokunsan, /uçup gidecek avuçlarýnýzýn o minik misafiri... Sahi siz, /iz sürerken tenhalarda, gecenin çýðlýðý bulaþtý mý hiç elinize? Ya da her yüzün, yüz ölçümünde, /dokunabildiniz mi yüreðinizin güneþine. Ben þimdi susuyorum, Ve sussun istiyorum bu þehrin her köþesi. Korkuyorum, Sesimin sessizliði besler oldu çýðlarý. Korkuyorum, Yutkunurken yýkýlýr diye, /bir yüreðin yarýnlarý. Ben sustum; Oysa; haykýrmak isterken aykýrý bir ünlem telaþýnda... Ben sustum, darmadaðýn bir çocuk bakýþýnda. Koþmak dedi, titreyen o masum sesiyle, Koþmak; sol omuzundaki meleðin ra’dýna aldýrmadan. Koþmak dedi, dilini damaðýna vurmadan. Belki dedi, yüzerim bir yaðmur tanesinin okyanusunda. Belki dedi, düþerim kuruyan bir coðrafyada melek yüzlü bir çocuk yanaðýna. Ben sustum, O konuþtu gözleri on mýsra uzunluðunda.
Kainat kitabýnýn, ürperten sayfalarýnda, /umuda dua eden, /küçük bir yürek gördünüz mü hiç? Ne dilinde þeker tadý, ne kollarýnda bezden bebekler, Mitolojik bir yalnýzlýktý belki de yaþadýðý, /avucunda solarken çiçekler... Belki ekmek kadar kutsal, Belki ölüm kadar gerçekti. Belki an kadar yakýn, Düþ kadar uzaktý.
Engin Badem...
-unutmadan-
-Sözlerin sukutu, sanma ki vecizliðindendir, ey çocuk. Bilir misin her an göðsümüzde raks eder yokluk.-
-Ne olur bana gözlerini ver çocuk, gözlerin umudumdur. Aldýrma sol omuzundaki meleðe, onlar hep benim suçumdur.-
-acemice- Sosyal Medyada Paylaşın:
ebadem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.