unutmuþtum yaþamý, mutluluðu ararken anýlarýn tozlu sayfalarý arasýnda, "sevmek" sözcüðünün Üstünü karalamýþtým bir kere acýlarýn en dayanýlmazýyla. Oysa; gözlerin ile baþlayan her satýr kollarýnda son bulurken, "sevmek" mutluluðu anlatýyordu kopup gelerek yüreðin en derininden...
... Bugün bir kez daha "sevmek" dedim aþký anlatýrken dost sohbetinde, o an içimde akþamsefasýnýn dayanýlmaz kokusu ve birden hayalin belirdi gözlerimde "SEVMEK" "bir aðacýn gölgesinde uzanýp saatlerce yanýndakini gökyüzünde aramak deðilde, gökyüzünü yanýnda bulmaktýr..."
"sevmek" geçmiþte kalmýþ rüya ceviz aðacýnýn gölgesinde gördüðüm, uçmuþtu beyaz bir meleðin kanatlarýnda emanet gözyaþlarýný býrakarak onu bulduðum yastýðýmýn baþucuna... ÝBRAHÝM ÞENTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
ibrahimsenturk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.