Senden daha hýzlý davranýyor Kalabalýk sokaklar. Kayboluyorsun. Yoksa hepsi mi hayal?
Biliyor musun hiçbir yaðmur söndüremedi, Bu sokaðýn lambasýný. Çok söylemiþliðim var, O lambanýn altýnda, Topallayarak kalbimden geçen Ýkimizin þarkýsýný.
Bu sokak sevilmez mi? Tüm evlerin Çiçek açmýþ gözleri! “La” sesini çok güzel çýkartýyor Tellerindeki serçeler. Ne kadar da müþfik gözüküyor Seni ilk defa gördüðüm o merdivenler.
Alelacele hazýrlanan bir bavul gibi Ne varsa doldurulmuþ sokaða. Bir tek sen yoksun. Elim kolum baðlanmýþ. Tüm silahlarýmý, teslim ediyorum zamana.
Ne zaman sensizlikten, Boðulmak üzere olsam; Hep bu sokakta elini uzattý, Yufka yürekli yalnýzlýk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Ünal TEKAĞAÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.