Aniden karþýma çýkýverdin bu akþam. Ne de güzel gülmüþsün fotoðrafta. Epey zaman oldu gözlerine bakmadýðým. Sanki gel diyor bana masumca bakan ela gözlerin. Doya doya baktým , öptüm. Hasret yangýnlarý gözüme vurdu. Yandý gözlerim. Tuz kokan yastýðýma sanki kokun sinmiþ gibi kapandým aðlarken. Sessizce, içime dolan özlemini döktüm bu gece. Tüm þehir yasta gibi sessiz, Sen elimde sessiz, ben aðlarken sessiz. Hayýr. Eksik bu hayat, olmuyormuþ sensiz. Zihnimde biriken acý tatlý hatýralar, onca geçen yýllar sadece saniyelik anýlar olarak kalmýþ. Sen benden gittin gideli aklýma geldikçe aðlýyorum, elimde deðil ki gülüm. Kötü zamanlarý býçak kesiði gibi attým. Seni iyi hatýrlýyorum. Unuttum her þeyi gel ben seni hala seviyorum.. Arada deniz kýyýsýna gidiyorum ayrizi ilk senle selamlýyorum. Kalemimin bitmek tükenmek bilmez mürekkebi gibisin. Sen aklýmda oldukça bitmeyecek özlemim, bitmeyecek þiirlerim. Elimde ki tek fotoðrafýn gibi gül hayatýnda olur mu ? Býrak benim gözüm yaþlý kalsýn. Üç kelime bitirdi beni ama seni yaþatsýn. KENDÝNE ÝYÝ BAK...
Erdem SÖNMEZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
snmzerdem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.