ŞAFAKTA VEDA

Bir yýldýz gibi kayýp gitmek bu hayattan.
Uzaklara çok uzaklara
Gecenin en karanlýk anýnda
Aydan koparak.
Ayaz bir gecenin mutsuzluðu üstüme çökerken.
Sessizliðinin derinliðinde üþüyorum
Gün ýþýr her gün
Güneþ doðar sade gözlere
Hava buz gibi.
Dolmayan yerin hep boþ
Sen gideli eksik bir þeyler.
Boþ kalan yerler var unutulan.
Bir sevda yaþanýr koþarcasýna coþkuyla.
Kaydý bir yýldýz daha unutulan sevdalardan
Geride býrakmak olmadý amma
Yaþanmamýþcasýna deðildi yaþanmýþtý her haliyle.
Oysa ömür gibidir sevda
Bazý gönüllerde bitip tükenmeyen.
Unutulur mu uzaklarda olanlar bilmem
Belki yýldýzlar bile kayýp giderler sessiz sedasýz.
Ay serenat yapar belki geceye
Güneþ ateþ misali yakar aþk gibi
Zamaný gelince
Bir hüzünler silselisiydi sanki yaþananlar.
Uzanmak unutulmuþ ellere sevgiyle.
Buðulu gözlerle bakabilmek uzaklara aþkla.
Sevmek çok güzel þey belli
Sevilmekte öyle
Sevgiye isim koymak imkansýz aslýnda
Can ayrý canan ayrý
Candan öteler apayrý
Kayýp giderken gecenin karasýnda sen
Ayrýlýp gidiþin di esas zor olan.
Geride kalan mý
Anýlarla bir dolu geçmiþ.
Gün batarken.
Gün batarken.

Mehmet DEMÝR
18.01.2020 GAZÝANTEP


Sosyal Medyada Paylaşın: