Gel
Gel de, gökyüzünü son bir kez beraber seyredelim.
Sen göðe bak, ben kendi gökyüzüme ..
Ilýk rüzgârlar dokunsun tenimize
Bir bahar mahmurluðu içinde baþ koyayým dizlerine
Ýki elimi avuçlarýna al ve bizim þarkýmýzý söyle
Turnalar ses versin sesine,
rüzgâr kuvvet olsun nefesine,
Gel de, zamaný durduralým. Geçip giden yýllar geri gelsin.
Geçsinler önümüzden bir film þeridi gibi.
Bir yýllara bakayým, bir de cebimdeki solgun resmine
O sevdiðin aðacýn altýna gidelim. Üstümüze yapraklar düþsün.
Renk renk yeþil, sarý ve mor yapraklar. Avuçlarýmda kýzýla dönsünler
Saçlarýný rüzgâra savur.Omuzlarýna kelebekler konsun.
Sonra etrafýnda dönüp râm olsunlar. Ýlk ve son defa.
Yaðmur duasýna çýkalým
Ellerini göðe uzat. Bulutlarý sað çorak topraklarýn üzerine
Gel..
Gel de, yaðmurlar yeniden yaðsýn
Yeþersin kuru toprak, yaprak tutsun dal
Çiçeklensin aðaç, dað taþ yeþile boyansýn
Daha neler neler olacak gelirsen eðer
Gel artýk, kýrýk kalpler duraðýnda bekliyor olacaðým.
Gelmezsen, geceler uzun, iklimler hüzün olacak
Ýbrahim Taþdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Taşdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.