HEP AYNI DÜÞ Gülüþümdü kuruyan dudak mesafesinde kar tanelerini kýskandýran aðýt gönlümde bi çerçeve çiziyorum Hasretine Çýkmaz sokak sýnýrlarý sen müebbeti ben Hüznün gözyaþlarý günün içinde burkula burkula vida gibi deler gün kývrana kývrana biter O aþina olduðum ezber ettiðim saatleri sanise þaþmaz iþlerim yürek gerilmiþ gergef en çok ayrýlýða düþer alýndan sarýya çalar goncadan kuruyan dökülen gül-e... geceyi gidiþinde tanýrým tanýþ olmak acýya kapýlarý sonuna kadar açmýþ Soluðum sarý bir Gül-de kalmýþ Oysa düþlerim de sarý sýcak sabahlar olur du öperdin bakýþlarýn sorardý Hep ayný soru Hep ayný Bozuk bir saat gibi GÜLÜÞÜNDEN ÖPEYÝM MÝ Hep ayný cevap Hep ayný Pýþýk... Ve hep ayný cevap Hep ayný BIRAK ORDA ÞÝÝR KALSIN ÖPÜÞÜM Hep ayný düþ Hep ayný Uyanýþ kara geceden daha bir kara sabahýn saçlarýna tarak vurur Öyle derinden vurur KÝ Hep ayný kanayýþ Hep ayný Kabuksuz yara Hep ayný SÝBEL KARAGÖZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.