kim kýrdý kanatlarýný barýþ
ayaklarý üstünde durmaya çalýþýrken.
sýnýra yýðýlmýþ insanlar
üstüne doðrultulmuþ silâhlara raðmen.
kime getireceksin baharý
kimin için açacak çiçekler
güneþ yüzünü kime dönecek
yükselerek doðudaki denizden
evlerin penceresini bulacak
kimse yardým etmiyor sana
elinden tutmuyor
gözlerini kapýyor büyük güçler
kâr umuyorlar daha bir çýngýdan
çocuklar suda boðulmuþ, bombalanmýþ, ölmüþ
umurunda deðil emperyalizmin.
koþup gelirler yine
Atlantik ötesinden..
söz düþmez, söz hakký olanlara
anýnda kapatýlýr aðýz
koltuðundan kaldýrýlýr
koltuk üstüne koltuk oturtulur
görülür uzaktan bile
güvercinlerin gözyaþý
çiðnenir barýþ
canlarý burnunda annelerin
gökte uçan kara kanatlý kuþlar
buralý deðil
onlar ölmez üstelik
üstüne salarlar
kan kardeþini
yerde sürünürsün barýþ
bilmezsin
yaralý kanadýný iyileþtirmeyi
kim kör etti gözlerini
kim vurdu seni?..
bu kadar zor mu havalanman
insancýl düþlerimizle
yerine koyacak bir þeyimiz yok
yine açýk býrakmak isteriz kapýmýzý
belki çalarsýn bir gün diye
dýþarda kalýr kavgalar
aðýtlar..
acý
15. 01. 2020 - Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.