Kalbim üþüyor bu günlerde ayaz vurdu her yanýmý sana dair bir kelime bir sýcak cümle býrak cümleyi kelimeyi ferah bir harf düþse de içime biliyorum ki güneþim sýyrýlacak bulutlar arasýndan ýsýnacaðým
evet evet aynen öyle ýsýnacaðým kemiklerime kadar ayaz vurdu kalbim üþüyor sende çýt yok
hani sen daðlarý sererdin önüme denizleri getirirdin ayaðýma hani bana havada karada ölüm yoktu
caným be ölsem keþke ben ölmüyorum ölmüyorum adamým üþüyorum kalbim üþüyor
sende çýt yok
üþüyorum sadece
hani senin o çok sevdiðin saçlarým var ya uçlarýndan sarkýtlar sarkýyor buzdan ne haber o büyüük aþkýmýzdan yalancým
vefasýzým kalbim üþüyor
sende çýt yok
iþte böyle durup durup þiirler yazýyorum sanma ki keyfimden
ne haber diye soracak olursan belki az biraz güneþ gösterse ya yüzünü sen de doðsan hani doðusundan batýsýndan bir yerden ýþýtsan içimi ýsýtsan üþüyen yüreðimi hiç böyle üþür mü ki kalbim sen bir sürü bahaneyle ne yapar yaparsýn alýrsýn gönlümü ama sende çýt yok