Bir parça mola çela durup düþünmeliyim yaþamak diyorsun ya yaþamak baþta yaþmak deðil
yaþamak hayata müptela yaþamak baþa bela
yaþamak kendini ömrünü istila
olacak mý sence-böyle böyle vardýðýmýz yer nasýl-ve biz nerdeyiz nasýl bi yaþamak olacak-bir sohbet esnasýnda
illa deðil mademki badireler var anlýyorum her yerde imzan-her yerde senin mührün seni ilk gördüðüm o yaðmurlu gün demiþtim inan demiþtim iþte yaþamak-yaþamak iþte böylesiyle
Çela ya þimdi ya þimdi Çela
bu yaþamak mý sence Deja vu yaþýyorum
sanki senle yine senle yine aynýsý gibi belki rüyalarda- bir yerde sendin her yere imzasýný atan ve mühürleyen kalbimi
þimdi bu kýymetli evrak senin-kýymetini bil
biz ne ekersek onu biçemedik
bilseydik hayatýn hazin sonunu yaþamak baþa bela Çela
Çela
Yüksel Nimet Apel
10.Ocak.2020.Cuma.Bodrum
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.