acýndýrmak için söylemiyorum yoklugunda bir acaib olmuþum kopmuþum dünyadan gidiþinle yoklugunda bir acaib olmuþum
saçlar darmadagýn üst baþ periþan görsen acýrsýn böylemi olur insan yoklugunda bir acaib olmuþum
geçen bir dostumla yolda karþýlaþtýk durduk..bakýþtýk.. beni tanýyamadý çekti gitti..biliyor musun yoklugunda bir acaib olmuþum
öylece durdum kaldým ve sonra ..daldým seni düþündüm biraz agladým yoklugunda bir acaib olmuþum
iyi ki bu halimi sen görmüyorsun iyi ki karþýlaþmýyoruz iyi ki durumumu sormuyorsun iyi ki gittin sen iyi ki sözünde durmuyorsun yoklugunda bir acaib olmuþum
sokaklarda deli gibi dolaþýyorum ona,buna dalaþýyorum geçen birisi sadaka vermeye kalktý dilenci gibi yaþýyorum sokaklarda deli gibi dolaþýyorum yoklugunda bir acaib olmuþum
kimse konuþmuyor benimle selam vermiyorlar kim bilir arkamdan neler diyorlar belki alay ediyor belki de gülüyorlar yoklugunda bir acaib olmuþum
diline düþmüþüm herkesin gören dönüp bir daha bakýyor umurumda degil beni yoklugun yakýyor.. yakýyor..yakýyor yoklugunda bir acaib olmuþum
resimlerini de yaktým geçen sonra çok piþman oldum arada bir bakýyordum efkarlanýyor bir sigara yakýyordum resimlerini de yaktým geçen yoklugunda bir acaib olmuþum
annem çok üzülüyor halime arada hep görüyorum aglarken bir þey demiyor ama hep aglýyor hep aglýyor yemek yaparken bulaþýk yýkarken yoklugunda bir acaib olmuþum
sararmýþým.. solmuþum yoklugunda bir acaib olmuþum
19/07/2007 maasmechelen Sosyal Medyada Paylaşın:
çetin kabak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.