dumanlý dað-baþlarýný düþünürüm hep kavuþamadýðým güzelliklerin diriliðinde karasevdalý ve yaðýz yâni, soylu bir esintiyle yükselip yükselip olanca hýþmýyla gönlüme düþen -ki þair yüreðimin ulu kaynaðý dað-baþlarýný yaným sýra
alnýmda hüzünlerim sütbeyaz ama özlemlerim uzak ve yabanýl çektiðim acýlar da yetiyor bana sahte gülüþmeler de çünkü: ihâneti çocukluðumda tanýdým daha sürgit ölüm sesleriyle yayýlan dað-baþlarýna
yine de iyi þeyler düþleyeceðim hep, -benim iþim bu- bir ucu denizlere koþuþan büyülü þarkýlarla biraz da menekþe gözlü kýzlarý -hani saydam okþamalarýn sarmaladýðý- sonra, hýrsla bir karanfil iliþtirmeyi göðsüme sýmsýcak tutup aðzýndan öpmeyi bir kýrlangýcý dað-baþlarýnda