BANA ŞİİRLER YAZANA...

Bir ýrmak boyunda nazlanarak süzelen sevdanadýr bu þiir...
Teninin solgun beyazlýðýna,
Ellerinin tüy soluklu, öksüz ve kýrýlgan dokunuþlarýna...

Bu þiir sana ve temasý "SEN" olan her romanadýr...
Keþmekeþ, naif ve anarþist sevdana...
Yüzünün coðrafyasýný gizleyen kirli sakalýna,
Biraz da mahçup ve süzgün bakýþlarýna...

Ama sana ait her kalýba girer vuslatý unutmuþ aþk...
Aþk sana vurgundur; sen ise aþkýn kimliksizliðine,
Yani bu þiir aþkadýr biraz da...
Köhne bir yüreðin içinde debelenen þefkate muhtaç zavallý aþka...
(KÝ KÖHNELÝK BEYÝN HÜCRELERÝMÝZDEDÝR ASLINDA...)

Esaret altýnda kalmýþ her yaralý hayvanýn acýnasý çýrpýnýþýnadýr bu þiir...
Ki esaret deyince aklýma bizzat "kendim " geldim...
Kirpiðinin her bir teline tutunmuþ,
Zindan sevdanda gün ýþýmasýný hayal eden
Mahkum,esir, yapayalnýz ve kimsesiz ben...

Bu þiir bir zindanýn rutubetli ve soðuk duvarlarýna yazýlmýþtýr...
Adýný kazýdýðým her duvar çentiðine;
Çetele tutulan her flu kaðýda biraz da...
Ki o kaðýtlarda gizlidir yüzünün her hücresinin yorumu...
Yani bu þiir yüzünün bendeki silUetine yazýlmýþtýr biraz da;
Dokusunda dokunamamanýn verdiði her bir iç çekiþ ve her serzeniþe,
ÇEHRENDEKÝ ÝKLÝMDE SAKLI ILIK BÝR ÇARESÝZLÝÐE...

Bu þiir kimsesizliðin verdiði ezici sükunete yazýlmýþtýr...
Ve her kimsesizlik senin yokluðun demektir aslýnda lügatýmda...
Yorumsuz ve despot haykýrýþlara,
Kanayan bir yaraya,
Ve 0 rh - kan bulunamadýðý için ölmek üzere olan bir yaralýya...

Bu þiir yitirilmiþ her umudadýr biraz da...
Galibi ve maðlubu belli olmayan her savaþa;
Ki bu savaþ, aþk denen aktif yanardaðýn diðer tanýmýdýr aslýnda...
Bir cehennemin sonsuz boþluðuna,
Acýya, kavgaya,yalnýzlýða,yarsýzlýða,
ve seni yaralayan her bir hoyrat bakýþa...

BEN UYURKEN SOL YANIMIN ÜSTÜNE YATAMAZDIM HÝÇ...
ANLIYORUM ÞÝMDÝ...
SIRF ORADAKÝ SEN ÝNCÝNME DÝYEYMÝÞ...
DOLAYISIYLA BU ÞÝÝR SOL YANIMA YAZILMIÞTIR BÝRAZ DA...

(01/07/2008- ANKARA) (A-Y)

Sosyal Medyada Paylaşın: