DOSTUMA...

F azla mý gelir bir soluk daha çekmek hayat denilen izmaritten?
A slýnda tütüne benzer ömür, keyif veren; ama her çekiþte yavaþ yavaþ öldüren...
D ünyevi acýlara gark olmuþken sen,ben,o,biz...bir nevi hepimiz;
Ý nsanlýðýmýzý unutuyoruz, yitip giderken umudumuz, sevgimiz, içtenliðimiz...
M iadý dolarken yaþamýn, çok paylaþým var aðlatan, hüzünlendiren ve güldüren;
E y dost! sensin bu dizeleri bana yazdýran ve gönlümü bir gül bahçesine dönüþtüren..

Ç etin bir yoldur hayat, ve bu yolda düþe kalka emeklerken sen, ben;
E lbet öðreneceðiz yürümeyi ; acýdan henüz dizlerimiz titrerken...
T aþlar batacak belki tabanlarýmýza,bir ahhh! çekeceðiz inceden inceye ve derinden;
Ý nadýna bir adým daha atacaðýz sonra; yalan hayatýn sahte eþiðinden;
N itekim dostluk deðil midir bu ?...elleri ve kalpleri sevgiyle birbirine kenetleyen...

...................................................................................................

Martýlar uðramamýþ mý bugün Ýzmir’e ,seyre dalmamýþlar mý Kordon’u?
Simitçi açmamýþ mý tezgahýný sahildeki o bankýn yanýna?
Deniz yoksa durgun mu bugün? hýrçýn hýrçýn köpürmüyor mu?
Farketmez dostum onun için ne deniz,ne simitçi ne de martý...
Çünkü onun tek sýkýntýsý yüreðindeki buruk sevda ile bir parça ekmek parasý...

FADÝME’YE.....(30/06/2008.....ANKARA) (A.Y)


Sosyal Medyada Paylaşın: