.../ zalimdi; Yokluðuyla zulmedince; nefesim daraldý, geçmiþi döktüm önüme sabun köpüðü gibi yok oldu en deðerliden önemsize tüm hatýra. Tekrarlanan acýlarda susmayý öðrendim birde ummadan yaþamayý... Umar olunca el acýmasýz. Bu yüzden yaktým içimi ve verdim rüzgara, kül rengi gökyüzüne doðdu gün. Zembereði boþalmýþ bir saat olsam da Uzatma elini ben kurulmaya hazýrken. Þimdi sen þarkýlarýný söyle sebebim.. Öyle ya ’’kurþuna da gerek yok ya’’ ........ ..B.Subaþý
Sosyal Medyada Paylaşın:
BİLGİN SUBAŞI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.