Beni S/akla Anne
Anne!
Ben yine sana yalan söyledim
Beni avuçlarýnda sakla!
Bu dünya, ruhuma paslý pencereli zindan kadar dar
Ve hiç kimse þefkatli deðil
Ellerin kadar...
...
...
Anne!
Ölü doðuyor güneþim her sabah, mavisi çalýnmýþ göðümden,
Dövülmüþ, hýrpalanmýþ günüm
Günümün gözleri kan çanaðý,
Yüzü mosmor...
Kaçmýþ hevesi saksýda papatyalarýn
Bahçemde güllerin hiç gülesi yok
Dizleri tutmaz umudumun
Dilleri tutmaz...
Kýrýlmýþ denizim,
Ýncinmiþ baðým,
Patlamaya hazýr bir yanardaðým!
Anne!
Vanasý bozuk, zaman denilen çeþmenin
Akýyor durmaksýzýn
Ben yedi kat yabancýyým kendime,
Ellerim ellerimi tanýmýyor,
Yüreðim aklýmla kanlý býçaklý
Çocukluðumu arýyorum eski bir sandýkta, bilyelerin içinde
Ve çiçekli evimizi
Anne!
Bir hüzün seline kapýlýyorum çoðu zaman
Sürükleniyorum, kökünden sökülmüþ aðaçlara tutunup
Çarpa çarpa kocaman kayalara,
Un ufak oluyorum
Ölü yengeçler yatýyor kayalarýn üzerinde
Yüzüm bir kâðýt gibi buruþuyor,
Yarýlýyor dilim ve dilimin ucunda üþüyor yetim cümleler
Ve ben ölüyorum anne!
Anne!
Ben yine sana yalan söyledim
Hiç u/mutlu deðilim
Beni saçlarýnýn uçlarýnda akla!
17.11.2019
S.U.
Serkan Uçar
"Þiirimizi, günün yüzüne hoþ bir tebessüm olarak asan seçici kurula, yorum ve beðenileriyle sýcacýk yürekleriyle sarmalayan her bir þiir gönüllüsüne ayrý ayrý teþekkür ederim
Saygý ve sevgilerimle "
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.