Arnavutköy sahilinde bu akþam Yalnýzlýðýmla volta atýyorum Misananýn ucuna bir türkü iliþtirip Huzurun denizine ben olta atýyorum Canýný baðýþlýyor martýlar balýklarýn Balýklar mutlu mesut Balýklar kýmýl kýmýl...
Kaldýrým taþlarýnda sessizlýðin devasa ayak sesi Kýyýda yorgun, buruk bir balýkçý teknesi Uzaktan el sallayan bir vapur iskelesi Kimsesiz iskemleler Ayrý oturan banklar Loþ ýþýklý bir deniz Loþ ýþýklý gökyüzü Loþ ýþýklý Ýstanbul...
Elimde bir bardak çay Karþýmda gelin gibi süslenmiþ Boðaziçi Avucumda biraz badem, birazcýk fýndýk içi Adýnla týka basa dolu aðzýmýn içi Seni sayýklamaktan bitap düþmek, Adýný denize yazmak Seni þiir etmek Arnavutköy’de Ne güzel! Delirmek ne hoþ bi bilsen Ah be kalbimin içi!
Serkan Uçar/Arnavutköy/12.12.2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serkan Uçar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.