Ýyi deðilim bu aralar Yarým kalmýþ bir þiir gibiyim Yorgun bir þairin dudaklarýnda Ve bir hüzzam þarký Hüzün garýnda…
Ýyi deðilim bu aralar Yokluðun, yüreðimde fay kýrýyor Gece gündüz Amansýz Depremler oluyor gönül þehrimde Çocuk düþlerim birer birer can veriyor Zamansýz Yerle bir oluyor tüm umutlarým Bir ben kalýyorum Çýðlýk kadar çaresiz Tek baþýma Yapayalnýz Kimsesiz…
Ýyi deðilim bu aralar Dudak bükümüyüm solgun bir yüzde Ve yaprak dökümü En asi güzde Tebessümüm güvercin kadar ürkek Yanaðýma kondukça ürperiyor Ömrüm avuçlarýmda Nefesim, nefesimde eriyor
Ýyi deðilim bu aralar Her sabah gözyaþlarýmla yýkýyorum yüzümü Saçlarýmý hýrçýn rüzgârlara taratýyorum Sonra tenha bir sokaða salýyorum kendimi Adým adým seni sayýklýyorum Bitkin adýmlarýmdan can çekiþiyor kaldýrým taþlarý Utanýyorum. Ve nasýlsýn diye soranlara hep, iyiyim diyorum Yani yalan söylüyorum Ýyi deðilim bu aralar…
S.U.
Serkan Uçar
02.01.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serkan Uçar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.