Dağ Çiçeğim

Ýçim içime göçer gözlerin buðulansa
Affet! Oldu bi kere, sorma hiç ’nasýl, niçin?’
Piþmaným, periþaným! Kör olayým yalansa
Üzgünüm dað çiçeðim, seni kýrdýðým için!

Ciðerime köz düþtü, gülüþün kanadý ya!
Ah! Yüreðin bir kuþun kýrýlmýþ kanadý ya!...
Gitsem hangi kadý’ya, hep beni kýnadý ya!
Affet! Oldu bi kere, sorma hiç ’nasýl, niçin?’
Üzgünüm dað çiçeðim, seni kýrdýðým için!

Ben ki kýþ oluyorum, yüzün az ayaz yapsa
Týrnaklarýn kýrýlsa, saçýnýn teli kopsa,
En büyük derdim olur, burnun hafif nem kapsa!
Affet! Oldu bi kere, sorma hiç ’nasýl, niçin?’
Üzgünüm dað çiçeðim, seni kýrdýðým için!

Mahkûmum karanlýðýn en sevimsiz yerinde
Bir yer var, yangýn yeri, içimde, çok derinde
Uykum acý çekiyor ranzamýn demirinde
Affet! Oldu bi kere, sorma hiç ’nasýl, niçin?’
Üzgünüm dað çiçeðim, seni kýrdýðým için!

Yokluðun kurþun sanki, ruhumda sekti kovan
Umudum bir hücrede, gözü yaþlý boþ tavan,
Sensiz her þey katýksýz, ekmek yavan, su yavan...
Affet! Oldu bi kere, sorma hiç ’nasýl, niçin?’
Üzgünüm dað çiçeðim, seni kýrdýðým için!

16.10.2019

S.U.

Serkan Uçar
Sosyal Medyada Paylaşın: