Gölgelerle eþzamanlý
Mahzene benzeyen gözlerindi
Bakýþlarýnla sustururdun
Alýþýlagelmiþ dýþýnda
Ürkek ve çekingen
Kekeleyerek susardým
Elinin deðdiði kapý tokmaðýna
Güneþ doðmazdý...
Derin bir þarkýydý su zambaðý
Gittikçe serpilip büyüyen
Yolcu vakti yaklaþtýðýnda
Boðazý seyreden mumlar titrerdi
Dolanýp dururdu etrafýnda
Beni bir-iki kez sevgiyle öp diye
Sen bana ait bir sýr olmuþtun
Tertemiz ve tutkulu
Uyurken gördüðüm sonsuz rüya
Gece boyunca
Kalem tutan elim titrer
Yýldýzlarýn üzerini örtmediðim
Kor gibi sýcacýk…
Mektuplar yazardým
Özlerdim ayak seslerini
Gökyüzü öylesine yakýnýmdaydý ki
Boðazýn süveydasýnda
Dalgalarýn nefesini duyardým
Ýstanbul beni kýskanýrdý kendinden
Þimdi anlýyor musun sevgilim!
Beni hatýrlarken
Hayatým hep senindi...
Ummuhan YILDIZ