Allar Pek Yakışıyor
Rüzgarda sallanan yazman zarafet,
Oyasýnda pullar, pek yakýþýyor.
Kaþlar yay, kirpik ok, gözlerin afet,
Yüzündeki çiller pek yakýþýyor.
Nazýnla, cilvenle, yürek yakarsýn,
Elma yanaklarla, gamze çakarsýn,
Þakýyýp ruhuma, sýzar akarsýn;
Þirin, þeker diller, pek yakýþýyor.
Boy uzun, bel ince, narin yürürsün,
Beni mest eyleyen, koku sürersin,
Omuzdan sarkýtýp, sýrta serersin,
Nakýþ nakýþ þallar, pek yakýþýyor.
Tenin ipek gibi, rengin kar beyaz,
Dört mevsim parlarsýn, görmedin mi yaz?
Parmaklarýn kalem, uzatsan biraz,
Avucuna güller, pek yakýþýyor.
Sevdayla çarpýyor, göðüs kafesin,
Cezbeder insaný, ýlýk nefesin,
Ezgiler çalarsýn, naiftir sesin;
Mýzrabýna teller, pek yakýþýyor.
Düþürdün çýkmaza, katmerli gama,
Paramparça sinem, tutmuyor yama,
Hangi rengi giysen, açýyor ama;
Üzerine allar, pek yakýþýyor.
Mevla’m esirgesin, göz nazarýndan,
Tam puaný verdim, yüz üzerinden,
Sarýl, kaçma aþkýn, söz yazarýndan!
Bana sýcak kollar, pek yakýþýyor.
09.11.2019
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.