Haz Alamadım
Nerde kaldýn diye, direk sorma hiç?
Dikti, uzdu yollar, tez gelemedim.
Derde saldýn diye, býrak sarma hiç,
Aktý, sýzdý allar, bez dolamadým.
Yok ettim o paslý, yýrtýk resmini,
Anmam dedim asla, artýk ismini,
Arar oldum yasla, yitik cismini;
Yaktý, tozdu çöller, iz bulamadým.
Karýþtý mevsimler, yazlar kýþ oldu,
Hasret buðu buðu, gözler yaþ doldu,
Köprüler harabe, düzler taþ doldu;
Yýktý, azdý seller, söz salamadým.
Efkârýmý sürdüm, yürek haneme,
Dilim sustu girdim, buruk döneme,
Türküler devþirdim, kurak canýma;
Sekti, çizdi teller, saz çalamadým.
Herkesin rayýnda, iþi yürürken,
Hep cicim ayýnda, neþe sürerken,
Vuslatýn toyunda, düþü kurarken;
Sýktý, üzdü kullar, az gülemedim.
Hayat ki sararttý, serdi dalýmý,
Kanadým koparttý, kýrdý elimi,
Kanmadý abarttý, vurdu belimi;
Büktü, ezdi yýllar, haz alamadým.
06.11.2019
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.