Öylece durdu karþýmda, Söze ihtiyaç duymadý. Kirpiði kýmýldadý bi ara, Rüzgar deðdi o narin tenine. Uçuþan saçlarýný düzeltti. Bilekleri çok güzeldi. Farketmedi beni, farketmesin istedim. Gözlerimle göðü izledim. Kaçamak bakýþlarým etrafta gezinirken, Öylesine göz göze gelelim istedim. Derin bir nefes aldý bi ara, Gözleri kýsýlýp, dudaklarý gerildi. Güldüðünü farkedemedim o anda, Bu neydi? Gülümsemek böyle bir þey miydi? Tanrým; Ayakta olmadýðým için sana çok teþekkür ederim. Yoksa ayaktamýyým? Farketmek zor, þu an hayattamýyým? Bu bir rüya olmalý. Gerçek olamaz, olmasýný isterdim ama olamaz. Sen ve ben, ayný dünyada. Biri bana þiir yazmýþ olmalý. O kadar güzel ki; Bu bir þiir olmalý. Bir kere rastlanýldýðýnda unutulamayan, Asla akýldan çýkmayan, Ve her okunduðunda farklý anlamlar taþýyan, Bu bir, þiir olmalý.
Kalbimi býraktým. Kimsenin bilmediði bir dille yazýlmýþ bu þiiri oku. O’nu anla. O’nu sev. O’na saygýlý ol. O’nu aldatma. O’nu sahiplen. O’na inan. O’ndan vaz geçme. O’na sarýl. O’na þiirler yaz. O, yalnýzca seni sevse yeter. Unutma, söylediklerimi asla unutma. Git, kýrýlmaktan korkma.
Kalbim, Umutsuz adýmlarý ve çocuksu telaþý ile uzaklaþýrken; Kaygýlanmadým, piþman olmadým. Umarým mutlu olursun. Umarým, bu þiiri okursun.
Burhan Karaca 01.11.2019 01:48
Sosyal Medyada Paylaşın:
KaNKayBı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.