Belki de saçlarýný bensiz tarýyorsundur, güneþin alnýnda kavrulmuþ bir iþçi edasýyla, akþamý bekleyerek.
Belki de artýk seni terketmiþ insanlarý suçlamayýp, yaþamaya baþladýn ömrüne bir sabah daha ekleyerek...
Seni bir kez olsun ýskalamadan seven göz bebeklerimi, kaç kez vurduðunu hesaplarken ben,belki de hiç tanýmadýðýmý farkettim aslýný.
Annemin kýzlýk soyadýnýn ikinci ve dördüncü harfleri gibi her sorulduðunda,afallayýp, küçük harflerle anlattýðým sevdaný, þimdi büyük ansiklopedilere deðiþmeyeceðimi izah ettim kendime...
Siyah beyaz bir fotoðraftan gelirken daha az önce, mavilere boyadýðýn saçlarým için bile piþman olmadýðý anladým seni severken.
Belki de ben, dik aklýma nasýl sað salim týrmandýn diye düþünürken düþtüm en güzel düþlerine, belki de ben ilk kez seni bu kadar fazla ve bu kadar güzel sevdim....
Ýþte bu yüzden hayat yazýldýðý gibi okunuyor ama söylendiði gibi yaþanmýyordu. Bir çoðuna yarý dramatik gelen sevgimiz tam manasýyla bayram yeriydi ve erkencecik gülü vermemiz hep bu yüzdendi...
Filiz Punar
Sosyal Medyada Paylaşın:
filiz punar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.