Biraz Çay ve Dünden Kalma Simit

Bu sabah içimi acýtacak þarkýlarýn olmayýþýna üzüldüm
Erken uyanýp ezaný dinledim önce
Sonra babamdan kalan 90 model bozuk radyoda
Bizim þarkýmýzý …
-sezenler olmuþ- diyordu þarkýda
Oysa yalandý, kimse hiç bir þey sezmemiþti…
Sen canýmý alýp giderken

Ne gariptir…
Bu sabah ilk kez yaþlandýðýmý hissettim
Ýlk kez içimi acýtmayýþýný…

Korktum…
beni yaþatan, ayakta tutan kinim bile mazide kalmýþtý
Nasýl oldu bilmiyorum ama yüreðim senden yavaþça uzaklaþtý
Aklýmda ki resmin siyah beyaz
Sen kalmýþ, biraz sensiz kalmýþtý
Ama bundan kimse bir þey anlamadý

Bu sabah içimi acýtacak hiçbir þey kalmadý
Saçýmda birkaç tel beyaz saç…
Onu da babamdan kalan annem söyledi
Bana kalan tek þey
Çok bedduasýný aldýn
Seni bu hale getirenin…der ve susardý
Ve ben
Hep susardým…
Bu sabah iyi olduðumu hissettim, daha iyi…
Ciðerlerimde nikotinden kalma bir tat
Biraz çay ve dünden kalma simit

Ben buyum iþte
Bu sabah ben buyum…
Yarý zehir yarý zýkkým bir ömür
Tanrýnýn unuttuðu gökyüzünde
Þimdi kuþlarým uçuþuyor
-Aþk’tandýr- bahanem…
-ve ömür giderken beni de götür-



Sosyal Medyada Paylaşın: