Yokluğuna Zemheri Vurdu
Yokluðuna Zemheri Vurdu
Ayýn þavķý vururken yüzüme
Üzerimde demlenmiþ yalnýzlýk
Ďüþ dedikce yakama yapýþan
Yapýþdýkça canýmý yakan
Bir avuç hasret
Ceplerimden biriktirdiðim
Adý sen
Yokluðuna anlam veremediðim
Býraktým
Yýðýlsýn omuzlarýma
Sana dair senden kalan
Ne varsa
Gel, gör halimi diyemiyorum
Ýnadýndan gecmeyen gecenin kollarýndayým
Parmaklarýmda nikotin kokusu
Ýçimi daðlayan hicran yarasý
Alayýna isyan
Düpedüz isyan
Gidipte dönmeyene
Susupta izleyene
Avazýný kestiðim saatler yaraĺý
Cýlýz bir ýslýk sesi dolanýr diline
Hangi yola sapsa önünde engel
Dönülmez bir vedanýn sonunda
Ne havada bulut ne toprakta su
Çöl diyor yüreðim öl
Onun olmadýðý her yer çöl
Kemiklerimi kasýp kavuran
Dört bir yaným uçurum
Adým attýkca geri gidiyorum
Yaklaþtýkça uzaklaþýyor
Uzaklaþtýkça azalýyorum
Sen
Dipsiz bir sessizlik kavgasý
Dudaklarýmýn arasýnda kopan çýðlýk
Sen
Ömrümün celladý
Çek al boyumdan
Ayrýlýk denen yaðlý urðaný
Çek al
Ölüler yaþamaz ki
Remziye ÇELÝK
21/10/2019 -22:00
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.