direniþ þarkýsý deðil yüreði yanmýþ tespih tanesi gibi parçalanmýþ bir çocuðun çýðlýðýydý havada yankýlanan misketim diye avuçladýðý bomba patladýðý an
siz hiç öldünüz mü? bin bir parçaya bölündünüz mü?
/siz hiç öldünüz mü? bebek kokulu ölümler gördünüz mü?/
pimi çekilmiþ arsýz bir bomba kökünden koparýr…nice fýrtýnalara direnen çöl çiçeklerini baharlara bir merhaba bile diyemeden
bir düðün þarkýsýný susturur þarapnel vurulur…çeyiz sandýðýnda züleyha sabrýyla ýþýðý bekleyen hayal kuþlarý duvak takýp…gelinlik dahi giyemeden
siz hiç öldünüz mü? kefensiz gömüldünüz mü?
bomba çukurlarýna aðaç dikmeye çalýþan serçe de vurulmuþ konacak merhametli bir dal arar oysa þeytanýn askeri kudurmuþ sýktýðý her mermide...içimde bir defne dalýný kýrar çiçek açmaz ateþ altýnda gül bir yandan yarýn ölecekleri düþünür diðer yandan...gamzesinden vurulmuþ nur yüzlü ölü bir bebeðin yaralarýný sarar
siz hiç öldünüz mü? gamzenizden öldürüldünüz mü?
/siz hiç öldünüz mü? ölümü gülle örttünüz mü?/
sönmeyen sigara dumaný gibi alev alev yanan kayýp bir kentte saba makamýnda bir þarký deðildir hayat tuvali kýzýldýr ölüm pusuda her köþe baþýnda bir cellât bubi tuzaklý bombalar patladýkça içimde açýlan dipsiz çukura masum cesetleri düþer pat pat
üþütür ölüm yüreðimi
siz hiç öldünüz mü? lâpa lâpa ölüm gördünüz mü?
2004
tahsin özmen,bez bebekler de üþür,çatým ajans&baský yay,ank,2006 Sosyal Medyada Paylaşın:
tahsinözmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.