hani sararýr düþer yapraklar, kurur yerde
öyledir kimi insanlar, ülkeler
taze yeþile en muhtaç olduðun anda
döner nevrleri
yok olurlar birden
ya da
birlik olurlar yýkýmcýlarla
anlarýz zor günlerde
dost kim düþman kim
kim elimizi sýkan
ülke ülkeyi
insan insaný anlar
senin kanýn dökülürken bakmayanlar
savunmaya geçince
aslan kesilirler
onlar deðildir sanki
bu iþi kotaranlar
insana kýyanlar
silâh satýcýlarý
kim ister caný yansýn kimsenin
öldürülsün
genç canlar
ister ki barýþ
çýksýn bir isim olmaktan
bürünsün ete kemiðe
son bahar da olsa
sararmasýn
dökülmesin yapraklar
yaþasýn
insan!..
14. 10. 2019 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.