- Serzeniş -

Uzatmak istesem de gönülden elimi,
dokunamam hüzünlerine!..
En iyi dostun yalnýzlýk olmuþ bilirim!...
Yiterim çaresizliðimde,
Hayýflanýrým kaderine!..

Sitem midir bu suskunluk, bahtýna?
Ýsyan mýdýr alýn yazýna!?
Yalnýzlýk türküleri söyler için için!..
Her gün biraz daha yorgun,
her gün biraz daha soluk beniz ile
dünyayý sýrtýnda taþýyor gibisin!...

Dalar gözlerin engin meçhullere!..
Kim bilir kimi, kim bilir neyi beklersin?..
Fýrtýnalar kopar yüreðinde,
çaresizliklere sürüklenirsin…

Veda edemeden derde- tasaya,
merhaba diyemeden sevince-umuda,
kulaç atýp sýkýntýlarýnda,
kapýlýp gidersin deli dalgalara!..

* * * * * * * * *

Ne çok isterdim;
mahzun yüzüne bir tebessüm
ve yorgun yüreðine bir damlacýk umut verebilmeyi...
Elden ne gelir?..
Ne yüzümde bir tebessüm,
ne de yüreðimde bir damlacýk umut kaldý,
uzun zaman oldu uðurlayalý eski dostlarý!..

Zafer YANIK

Sosyal Medyada Paylaşın: