biraz yorgunluk, biraz deðiþmeyen bir þeyler
gözümüze gözümüze gelen sinek gibi sorunlar büyüyor
kimsenin bakýþýnda acý, hüzün okumak istememem
sonra düþlemem
kocaman bir sofrada dünya insanýnýn yemek yemesini
buyrun yiyin için sevgiden
kýrýlýp atýlsýn kalbinizdeki vazodan
kin tohumlarý
daha çok insan yaþamazsa bayramý
daha mutlu mu olacaksýnýz?
ilk katilin korkusu yitti mi göðsünüzden
alýþtýnýz mý yoksa kan bulaþýk ellere?
saklanmanýz geçti mi kendinizden
uzak uzak daðlarýn ardýna
tedirginliðiniz öldürmüyor sizi
bayaðý benimsediniz
insaný yok sayan kimliði
yarýn bayram demek istiyorum
insan öldürmeye adým adým yaklaþan postallara
kazdýðýnýz mezarýn içinde ölüsünüz
kabul olmadan öldü tövbeleriniz
zaten tövbe de etmediniz
küldünüz kül olmadan önce de
katil deðilsiniz de neden kapatýrsýnýz yüzünüzü
ey emir eri insanlar, karýnca yuvasýný bozanlar
onmazsýnýz, içinize sindirmezseniz milletliði
sizin dininiz deðil islâm
ne türk ne arap, ne herhangi bir ulus
daðýtacak sizi toplayan’lar
bunu istiyor, yeni dünya düzen(i) sizliði
hazýrlanýlýyor
yarýn bayram
olsa keþke
kurulsa sofrasý kardeþliðin
öyle istiyor
düþ kurmayý seven insan’lýðým!
02. 10. 2014 / Nazik Gülünay
Þiirimi güne deðer gören Edebiyat Defteri seçici kuruluna çok teþekkürler..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.