Mevzuyu Zamansız Kapatan Tanrım
Maviyken hüzün ve büyük olasýlýkla yüzün
Benden esirgenen en kutsal mabeddi…
Çýkýp gelen o atlarla birlikte çölünden kurtulan
Senden gidip yine sana varan,
Çýkarýldýðým tüm mahkemelerce
Bendim tutuklu yargýlanan…
Akraný olduðum büyük acýlarý, öptüðün küçük ellerimle eledim
Sen uykudayken üstelik
Son uykusundayken el alem
Sarýya boyanmýþ deliliklerimi týmar ederken bir ara
kendimi yakaladým…
Bir bitimin aynasýnda kendine bakmaktan korkan
Bildiði tüm dualarý içinden okuyan bela bir hafýza …
Açtýðým onca cephelerin savaþlarýný kaybedeni iken
Biraz sonra gidecek olmana benzemezken içimin aðrýsý
Kulaðýma fýsýldanan en anlamlý küfürlerden þiirler yazýyordum
Sen yanýmdayken üstelik
Son kez tutar gibiyken elimi
Yani öyle bir seviþin vardý…
Seni beklemeye koyulurken her son bahar eþiðinde,
Geçmiþken çoktan geçmiþ
Mevzuyu zamansýz kapatan tanrýnýn
Ýlla ki benden de bir alacaðý vardý…
Yaþ almýþken baþýný üstelik,
Tehlike arz ediyordu bu kalp aðrýsý.
Ýnan bana sevgilim!
Sana olan sevdamýn olsaydý bir artzeyaný
Kendi aþkýndan utanýp sýðýnma talebinde bulunurdun
Belki en acýmasýz ülkesine dünyanýn
Ama sevdam!
Ama geçmiþim!
Ömrümün pervazlarýna nasýl konduysan,
Öylece kal yanýmda
Söz!
Ne yaðmur ne çamur
Deðmeyecek aþkýmýza…
Filiz Punar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.