YETTİ ARTIK!

Yetti artýk!
Herkese sen gibi davranmak!
Ne olursun, gel artýk!
Ýzahý yok! Bu düþüþlerimin.
Karanlýk çoktan, gündüze yüz çevirdi.
Güneþ yok artýk!
Döngü bozuk,
Her yerde sen!
Nerdeysen gel!
Bütün mevzuat sen.

Gülüþlerinin, neþesini özledim,
Sesinin, tizliðini özledim,
Gözbebeklerindeki, sana iliþmeyi özledim,
Kýsacasý, seni özledim.

Yetti artýk! gel n’olursun,
Herkese, kör artýk gözlerim.
Ýliþmedi, kimseye iliþmeyecekte.
Bir seni gördü,
Bir seni taþýdý yüreðime.

Bak! bulutlar karardý,
Yaðmur yaðacak sanýrým,
Ay sývýþtý bile!
Ben hala, yaðmur kokusunu alamýyorum ama
Nedeni sen!
Çünkü; Yaðmurum sensin.
Bense topraðýn...
Sana susadým.
Yetti artýk!
Can kalmadý, ben de!
Canýmda zaten sendin.
Gelde caným, cananým ol.
Yersiz çýkýþlarýný, yükselmelerini,
Hatta! beni sevmeyiþini bile özledim.
Ýster baðýr çaðýr,
Yeter ki gel artýk!
Bak! ömür bitiyor...
Gelde, bir gün senle geçsin.
Belki, nefretle baþýmda olursun,
Belki de bütün dinginliðin ile,
Ama olsun, sen gel de.
Günüm, ömrüm öyle son bulsun,
Yetti artýk!
Can kalmadý, ben de.
Canýmda zaten sendin.
Gelde, caným cananým ol.

#Peryasýz
Sosyal Medyada Paylaşın: