Uzlet II
Aþka
ülkemin doðmamýș çocuklarý umudu kadar sevdiðim
kara gözlerin þiir
Zülfikâr gibi çekilen kaþlarýnda
birikmiþ öfkeni,
alnýndan öptüðüm her sabah
Gün’eþim
aramýzda bir ayet gibi duran
gülüþün gülüþüme sür’gülü yazgý
acýyla dökülen göbek baðlarýmýz
masumiyetimiz
atýlýp Elbruz’un lavlarýna
yanýyoruz
yüzüm yüzüne dönen kamer
sol yanýnda
küllerinden doðmanýn sancýsý
yüreðime vuran hýrçýn bir denizin son çýrpýnýþý
yoldaþlýða uzanan ellerinden tutunuyorum yeniden hayata
ve
bir fide gibi uzuyorum göðüne
iç isyanlarýný bastýramayan Anadolu’num
bir avuç toprak oluþumun hakikatiyle
sarsýlýyorum karþýnda
hangi iklimle gelirsen gel
sol yaným sana anne ç’aðrýsý
týrnaklarýmýn arasýnda düzenle kavgamýn kutsiyeti
beni sana boyayan Yunus aþkýna
ölüm biçareliðin kurtuluþa açýlan son kapýsý
saçlarýma gümüþü iþleyen bu altýn zamanda
gecenin ve göðün mavisini tel tel iþleyen yýldýzlar kadar sevdiðim
anayurdumsun
gel,
ör(t)ülsün sýrma karanlýklar
babilin asma bahçelerinde ezilsin üzüm
sarhoþluða gömülsün mahzeninde sevda
çýkana kadar gün yüzüne nâr
ki;
peçesini kaldýrsýn içimizin k’aralarýnýn
vuslat hain pusudur aþka
ellerimizin uzandýðý daðlardan
kopup gelen çýð
buzul çaðýna uzanan yok oluþ
bir varmýþ bir yokmuþ diye baþlayan masallar d’aðýndan kurtulup
ayaklarýmýzýn kanaya kanaya yürüdüðü bu yolun azizliðinde
inandýk,
aþk;
bir adým ötesindeki suya minnetsiz bir hasretle
yoðrulmaktý ateþle...
Ateþe ve Suya
sude nur haylazca
11 Eylül 2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Sude Nur Haylazca- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.