sular bir türlü aydýnlanmýyor toprak çekiliyor usuldan duyumsanmayan bir iðne acýsý ellerimiz olmasý gereken yerde deðil ille yaþama at koþturur bir iðne deliðinden seyretse de þiir otura kalmýyorum içimde ýþýða yol alýyor su kumunda kaynayan benim
kimseden ses çýkmayacak sanýyorum en azýndan kendi depremini yaþýyor herkes elinde kalem olan olmayan gerçeði yalan kalemiyle nasýl boyarsýnýz ne kadar üstünü karalarsanýz karalayýn yaþayan birileri her zaman susmaz dil baðlanamaz bir yerde yürek acýyý kusar düþerse sevgi penceresinden
yaþama ne zaman þaha kalkacak atlar insanýn gözdesi yine insan kim baðlarsa baðlasýn gözünü bir yunus görünür yolun baþýnda çal der sazýný insandan yana þiir doðsun, ne zaman çýplak kalsa daðlar yaralý koþmasýn geyik yaralý aðaçlara
altýnla elinden kaymasýn kaz daðlarý sahi bir aðaç kaç altýn eder gelin görse istemez altýn- aský yolunmuþ kaza dönmüþ d’aðlarý hücum eder görse daðýn rengini en derinlere inmiþ saklý su boðar kendini zehirleyeni önce yeniden yeniden doðar hiç bitmeyen umut gibi
ayýbýný nasýl gizler soyulmuþ dað!..
04. 08. 2019 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.