İLÜZYON

parkta oynayan yapraklarýn
koptuðu yerdeki yaraya ölüm denir
bakmayýn sevincin verdiði fotoðrafa
düþlerin inceldiði an belirsiz
insan yoðun bir sis olur kuytusunda

pamuk þekerlerden seslenen
geliþmiþ bir icattýr çocukluðum
yaþlandýkça eskiyen demir düzenek
bir týrtýlýn dünyayý kaldýrdýðý omurga
kemikleri çatlýyor hayal ettiklerimin!

hýz verdi yokluk, var iyice azaldý
rüzgar geceyi döverken oradaydým
kimse ayýrmadý ay ile denizi düþten
kimse kývrýlan sesini duymadý radyoda
kadýn aðladý, aðlamak kadýndý o sýrada!

ýþýklar sönünce nefesi göçen evlerin
hayat izlerini çalan kuþa ölüm denir
bakmayýn panjur gýcýrtýlarýna ve bahara
bakmayýn her þey büyük bir ilüzyondur
çiçekler de ses verir kendi balkonlarýnda

parkta oynayan yapraklar
sýnýrsýz uykularýnda!



Akatalpa Þiir ve Eleþtiri Dergisi /Nisan 2019/Sayý 232
Nevzat Konþer








Sosyal Medyada Paylaşın: