Gül! Gülünce, gülüþünde; Çocuklarýný bulacak anneler. Gül gibi cumartesiler; Unutup yalnýzlýklarýný, Bir baþka kokacak sarýlýnca; Duvardaki resimler.
Gül! Gülüm; gülümse Ki, güller açýlsýn ayaza, Bir sýzým güneþ, Bir damla umut kedere. Haziran kadar sýcak, Bir kuytu kucak, Üþümüþ kelebeklere.. Öyleki, uykusu yataðýnda dereler, Dalýna tutunmuþ zeytin: Kömür karasý tende, Gülbeyaz güvercin...
Gül! "Gül" diyorum, "gül"; "Gül" demesi kolay bana , "Güle güle" demekten sana.
Tekin YESILKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tekin Yeşilkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.