Doldur, kapanmadan; son açtýðýn yaradan, Ýç kaným; benden helål-ý hoþ olsun. Sen menzilden çýk, ben vurulurum sýrtýmdan, Kaç sol yanýmdan; yeter ki, senin caný saðolsun.
Çok çakal doyurdum, aç kurtlar sofrasýnda, Hesabýný ödedim, üstü benden ikram olsun. Ölmeden, bir tane daha dudaklarýndan, Yak da, seninle son sigaram olsun.
Trenler geçsin kýrmýzý, mavi gözlerimden; Çocuklar, el sallasýnlar gülerek. Götürsünler, kayýp þehirlere yaralarýmý, Bu da benim, son yolculuðum olsun.
Tekin YEÞILKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tekin Yeşilkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.