Manzaralar-Son-

Çark kýzar, sabýr azar,
Keser bizim, sap bizim.
Akýl bozar, destan yazar,
Hesap bizim, kitap bizim.

Kýna gelir, kara baðlar;
Oðlan bizim, kýz bizim.
Herkes kendi ölüsüne aðlar;
Ceset bizim, can bizim.

Gün doðar, eller kalkar;
Saðý bizim, solu bizim.
Sarar, hasretle kucaklar;
Doðu bizim, batý bizim.

Baþýn, öne eðme yurdum;
Emek bizim, ekmek bizim.
Yetmiþiki çocuk halaya durdum,
Düðün bizim, dernek bizim.

Sosyal Medyada Paylaşın: