Ben hâla çocuğum

Ben yaðmurlarý beklerdim;
Aðlamak için.
Dökülsün denizlere,
Kaybolsun sularýnda diye;
Bedenime sýðmayan
Çocuk acýlarým.
Siz, beni susturamadýnýz..
.
Uykularýnýzý bekledim sabýrsýz.
Kýrarak camlarýný günahlarýn;
Yýldýz çaldým,
Geceden habersiz.
Ve düþlerine sarýldým,
Unutturup yalnýzlýðýmý.
Siz, beni bulamadýnýz.

Ben, hep daðlara vurdum baþýmý.
Çok kuzu aldým, kurt aðzýndan.
Çok ýsýttým göðsümü namluda;
Kelebekler ölmesin diye.
Ve kaným akarken içime,
Döndüm yaralarýmla oynadým,
Siz, beni avutamadýnýz.

Çiçekli bahçelerde,
Misafir bekleyen sýcak evler.
Maviye atýlmýþ güvercin,
Suya yazýlmýþ sevinçler.
Bir de, sen ellerimi tutunca;
Gözlerimden öpüyordu Nazým,
Ben mutluluðun resmini çizerken.
Siz, beni anlamadýnýz.

Tekin YEÞÝLKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın: