Nereye bu gidiþ, ilim yok, fen yok?
Bir akýlsýz baþla, nere varýlýr?
Aracýn pek güzel, lakin fren yok;
Ýþin Hakk’a kalmýþ, hep yalvarýlýr…
Almýþsýn eline, bir ok, bir de yay;
Cenge çýkacakmýþ, vay efendim vay!
Gâvur marsa çýkmýþ sen yerinde say;
Sana gelene dek, yer, gök yarýlýr…
Ok ve yay devri çok, geride kaldý…
Onlarýn yerini, rampalar aldý!
Bir bakýn, yurduma münafýk doldu!
Sebep olanlardan, er geç sorulur…
Ýndirmiþ sakalý, dizine kadar;
Ýþler günahýný, hem kurban adar…
Besmelesiz ermiþ, kestiði murdar!
Böylesi, mahþerde elbet yorulur…
Sözleriniz yalan, tavrýnýz yalan!
Var mý içinizde, tek doðru olan?
Üsküdar’ý geçti, hep atý alan;
Elbette, yeni bir dünya kurulur…
Yaktýnýz dünyayý, sahte duayla!
Hesabýnýz neydi, caným doðayla?
Bütün iþleriniz, aðayla, beyle;
Elbet sular aka, aka durulur…
Karaman-2019/07
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.