Küçüktüm, babamý yitirdiðimde…
Ne harçlýðým vardý, ne düzgün urbam!
Yýllarý, uç uca getirdiðimde;
Altmýþ yýl geçirmiþ, ahrette babam…
Altý oðlan kardeþ ve ana, baba;
Sürüsünü almýþ eþ, dost, akraba!
Altýmýzda binit, atlý araba;
Varmýþ þehre bin bir, külfette babam…
Ýþten artmaz derdi, artarsa diþten…
Gýna geldi artýk vergiden, fiþten!
Hiç mutlu olmadý, yaptýðý iþten!
Her gün marazýna, kahretti babam…
Tutardý elimden, iþe giderken…
Sabah ezan vakti, þafak sökerken!
Bekçiler olurdu, yollarda erken!
Hastaydý, rýzk için sabretti babam…
Hastanýn halinden, saðlar ne anlar?
Doktor yok, ilaç yok, hep zor zamanlar!
Þehre taþýnýr tüm, hastalananlar!
Dert için dolaþýr ülfetle babam…
Saðlam çýkamadý, ameliyattan…
Tabutla dönmüþtü son seyahat/tan!
Kýrk yedi yaþýnda koptu hayattan!
Son nefesi verdi, gurbette babam…
Ankara-2018/11
Halil Þakir Taþçýoðlu
ÜSTATLARDAN:
Babam gibisi yok derdim kimsede
Hep bölüþtü neyi varsa kesede
Ýçine attýydý kime küsse de
Yumuþacýk kalpli yiðitti babam...........................Serap IRKÖRÜCÜ
Tarlasýný sürdü emeðin aldý
Yoksulluk içinde hüznüne daldý
Beni de okuttu mektebe saldý
Yoðunu var eden mahretli Babam............................... Resul Civcik
Çocuðun aklýnda o koca baba
Dünyaya onunla dedi merhaba
Babam bu dünyada sanki maraba
Bizler büyüdükçe þükretti baba,........................................ÞEMÝSTAN
Bütün babalarýn derdidir geçim,
Soranlar olursa, der ki; bir hiç im,
Garip ölenlere sýzlýyor içim,
Yan gelip yatana, hayrette babam.... ................................Sabri Koca
Herkesin babasý kendine özel
Ne zorluklar yaþar tanýmaz engel
Ailesi için, öderken bedel
Bahtsýz kaderine kahretti babam.
Eþitsiz düzene Ah etti babam..............................................Kardelen-1
Duymadým ki kokusunu, sesini
Gonlumde hasreti yaþar babamýn
Sevilen deyerli bir öyretmenin
Adýný yaþatmak düþer babamýn.....................Dilara Süleyman Çarýklý
Ne çok yarým kaldý dilinde sözler
Onun yarasýdýr bende ki izler
Bir ohh diyemeden kapandý gözler
Oysa ne çok þeye hasretti babam............................Gülseren Morkan
Sekiz çocuklu bir gariban memur
Benim babamdý o yüreði hamur
Sýktýkça sýktý da çatladý kemer
Borç içinde borca küfretti babam.......................................Ahmet KARA
yüzünde asýrlarýn yorgunluðu vardý.
yüreðinde hiç bilemediðim bir acý.
içindeki çocuk sevgisinin yeri ise ayrý.
onlara, son sevgisini verip de gitti babam.................................mesutça
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.