Dağınık

Bir filozofun daðýlan dikkati gibiyim. Kal diye edilen temennilerin geçiciliðine inandým. Böyle durumlarda aklým karakol gibi koruyor bilincimi. Yeþil renkli sýzýma yeþil renkli bir Cebrail istiyorum. Derimin altýnda müthiþ bir kýyamet. Kalbimde dipsiz bir kuyu. Taþ atan atana. Kanadý tüm yusuflarýn kafasý.
Kaçýncý Yakup’um ben, usanmýyor sabýr. Çokça dargýn bir hayli dalgýn bir rahman tutuyor fazlarýmý.
Yukarýdan aþaðýya düþerken sen dolaylarýnda bir masala inanma tehlikesi geçirdim
bir akvaryuma sýðýndým, bütün gürültülerden uzak.  Öfkem yavaþ yavaþ karýþýyor suya. Akvaryumdayým, öfkemi içiyorum. Kürtçe bir lirik çarpýyor yüzüme, kim demiþ mum etrafýna ýþýk verir. Nasýl da bulaþýcý bir salgýn, içinde bembeyaz birþey geçmiyor. Tamam þimdiki caddeleri de eski sokaklar gibi seviyorum. Üstelik evlerde mahçup. Ama olmuyor.
bugün yani limoniyim. Amcamýn eski plaðý gibi, ilkkez yengeç gören çocuðun þaþkýnlýðý gibiyim. Þiir uzatýyorum tanrýya. Basma fistan giyen kadýnlarýn kocasý eve dönebilsin diye duada ediyorum. Ama sarý yapraklarý sevmiyorum. Dudaðýmda nemlenmiþ bir sigara izmariti gibi duruyor sözcükler. Konuþsam:
, yer yerinden oynayacak gibi beylik laflarada gelmiyeceðim
Konuþsamda bu kadar olur

Pynst.
Sosyal Medyada Paylaşın: