DOLMUYOR BOŞ ÇERÇEVE

DOLMUYOR BOÞ ÇERÇEVE

Merhametsiz seneler ne varsa alýp gitti,
Hüsranlarý yaþadým baðrýmý döve döve.
Biraz umudum vardý yazýk ki çabuk bitti;
Ne yaparsam yapayým dolmuyor boþ çerçeve.

Sus diyorum dilime kör ýþýklar gözüme
Gömdüm karanlýklara gün doðmasýn yüzüme
Yasakladým kendime sansür koydum sözüme
Ne yaparsam yapayým dolmuyor boþ çerçeve.

Aslan payýna deðil tek damlaya razýyken,
Deryalarý taþýrdým sevdalarýn azýyken.
O yar beni duymadý türkülerin sazýyken.
Ne yaparsam yapayým dolmuyor boþ çerçeve,

Gark oldum acýlara anýlar kýrýk dökük.
Maziden koparýlmýþ resmimin boynu bükük.
Hüzünler nakýþ nakýþ sevdalar sökük sökük,
Ne yaparsam yapayým dolmuyor boþ çerçeve.

Tatlý düþtü gördüðüm o bakýþa inandým.
Mutluluk sahnesinde, ben de oynarým sandým.
Kara perde üstüme kapandý da uyandým,
Ne yaparsam yapayým dolmuyor boþ çerçeve.

Þerife Çýnar
"körfezde gün batýmý" adlý kitaptan













Sosyal Medyada Paylaşın: