kim bilir yakarken baþkalarýný
kendini yakan insaný unutur
gölgesinde oturmadýðým þiirler
uzun söz dilimleri
þiirin söz geçiremediði dize sonlarý
belki de deðiþik bir yolda yürüyorum
hiç bir trafik çizgisi bulunmayan
ücra dað yolundan köyler görünüyor
ismi bilinmeyen bir çiçek açmýþ kýyýda
yapraðýný koparmaya kýyamadýðým
yaþayamadýðým sevda gibi
sevgi koyuyorum adýný
karýnca adýmlar eklendiðinde
birbirinin elinden yiyor herkes
her çiçek biliyor sýnýrýný
onca sýnýrsýzlýk içinde
bir avuç topraðý seviyor
kendinden baþkasýný görmek ne güzel
uçurmadan pencerenden kuþlarý
özlemek bir baþkasýný
onu gözlerinde büyüterek
bile bile alacaðýný seni senden
þiirinin içine yerleþtirmek
öyle bir aðaç olsa
dizeler assam her dalýna
çocukça sallansa çiçekçe
mayýs yeþili günlere
açsak gözlerimizi
yeni düþler büyütmek için ikimiz
ýlýman gölgesinde
verimli aðaçlarýn
yüzün gülse
yüzü gülse insanlarýn..
03. 07. 2019 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.